Κυριακή 25 Απριλίου 2010

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΩΔΙΕΣ
Άμετρα εκτάρια, άμετροι και οι βωμοί που πλέουν σε αυτά.
Κάπου στο βάθος, δεσπόζει ένα μοναχικό χωράφι,
που στο κέντρο του η θυμέλη καβουρδίζει τους αιώνες…
Κυκλικά κάθεται κόσμος που αλαλιάζει, χαζεύοντας
τους σφαγμούς μερικών απογόνων, τριών θεατρικών ποιητάδων..
Ο καυγάς φορτώνει τη σκηνή με σύννεφα από πούπουλα, περγαμηνές, λοφία και φτερά.
Κάθε που ο χορός αγωνίζεται να ρουφήξει μονομιάς
με Διθυραμβική αίγλη την παραπαίουσα τέχνη των κοκορομάχων,
ορμούν με δανεικά και μπαλωμένα κέρατα, από ένα σήριαλ,
γητειές ανθρωποφάγων αλεξιπτωτιστών.
Πότε η θυμέλη θα γίνει ηφαίστειο να μας κατασπαράξει ή να μας σώσει; Οι ανθρωπόμορφοι αλεξιπτωτιστές, μπαινοβγαίνουν σε στοές, κάνουν μάγια, ρουφούν όπιο και αργύρια.
Κινούνται σε χώρους που το σκοτάδι ερωτεύεται την αμάθεια και το χρόνο.
Το ερωτικό αυτό τρίγωνο, καταφέρνει όμως να κρύβει τα ίχνη κάθε υγιούς υπολείμματος. Ακόμα και τη μνήμη των τριών τραγικών…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου