Μαχμούντ Νταρουίς

ΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΤΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΕΦΗΜΕΡΑ
...
Σείς που περνάτε ανάμεσα στα λόγια τα εφήμερα

πάρτε τα ονόματα σας και και φευγάτε

πάρτε τις ώρες σας από το χρόνο μας

αποσπάστε ό,τι θέλετε

απο το γαλάζιο τ’ουρανού κι από την άμμο της μνήμης

Πάρτε όποια φωτογραφία θέλετε, για να ξέρετε

ότι πια δε θα ξέρετε πώς οι πέτρες της γης μας

χτίζουν τη στέγη τ’ουρανού



Σεις που περνάτε μεσα από τις εφήμερες κουβέντες

βάζετε το ξίφος, εμείς το αίμα

βάζετε το σίδερο και τη φωτιά, εμείς τη σάρκα

βάζετε ένα άρμα, εμείς τις πέτρες

βάζετε τα δακρυγόνα, εμείς τη βροχή

Μα ο ουρανός και ο αέρας

είναι τα ίδια για σας και για μας

Πάρτε λοιπόν τον κλήρο σας από το αίμα μας, και φευγάτε

πηγαίνετε να φάτε, να γιορτάσετε, να χορέψετε, κι απέ φευγάτε

εμείς, θα κρατήσουμε τα ρόδα των μαρτύρων

θα ζήσουμε όπως θέλουμε