Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

"East Coker" from "The Four Quartets"

Ω σκότος σκότος σκότος. Όλοι πάνε στο σκότος.
Οι κενοί διαστρικοί χώροι, το κενό μέσα στο κενό,
Οι καπετάνιοι, έμποροι τραπεζίτες, διαπρεπείς άνθρωποι των γραμμάτων,
Οι γενναιόδωροι προστάτες των τεχνών, τα δημόσια πρόσωπα και οι κυβερνήτες,
Εξέχοντες δημόσιοι λειτουργοί, πρόεδροι πολλών επιτροπών,
Βιομηχανικοί άρχοντες και ασήμαντοι εργολάβοι, όλοι πάνε στο σκότος,
Και σκοτάδι ο Ήλιος και Φεγγάρι¹, και το Αλμανάκ του Γκόθα²,.
Και τα Νέα του Χρηματιστηρίου και ο Κατάλογος των Διευθυντών,
Και κρύα η αίσθηση και χαμένο το κίνητρο της δράσης.
Και όλοι μας πάμε μαζί τους, στην σιωπηλή κηδεία,
την κηδεία του Κανένα, γιατί δεν υπάρχει κανένας για να θάψουμε.
Είπα στην ψυχή μου, να είσαι ακίνητη, και άφησε το σκότος να έρθει πάνω σου
Το οποίο θα είναι το σκότος του Θεού. Όπως σ' ένα θέατρο,
Σβήνουν τα φώτα, για να αλλάξει το σκηνικό
Με μια υπόκωφη βοή των φτερών, με μια κίνηση του σκότους πάνω σε σκότος,
Και γνωρίζουμε ότι οι λόφοι και τα δέντρα, το μακρινό πανόραμα
Και την έντονα επιβλητική πρόσοψη όλα θα κυλήσουν μακρυά-
Ή όπως όταν ένας υπόγειος σιδηρόδρομος, στο τούνελ, σταματά για πολύ ανάμεσα σε στάσεις
Και οι συζητήσεις γίνονται εντονότερες και σιγά σιγά σβήνουν για να γίνουν ησυχία
Και βλέπεις πίσω από κάθε πρόσωπο το πνευματικό κενό να βαθαίνει
Αφήνοντας μόνο τον αυξανόμενο τρόμο του τίποτα για να σκεφτεί
Ή όταν, υπό την επήρεια του αιθέρα, το μυαλό έχει συνείδηση, αλλά συνείδηση του τίποτα-
Είπα στην ψυχή μου, να είσαι ακίνητη, και περίμενε χωρίς ελπίδα
Γιατί η ελπίδα θα είναι ελπίδα για λάθος πράγμα. Περίμενε χωρίς αγάπη
Γιατί η αγάπη θα είναι αγάπη για το λάθος πράγμα. Υπάρχει ακόμα η πίστη
Αλλά η πίστη και η αγάπη και η ελπίδα είναι όλα στην αναμονή.
Αναμονή χωρίς σκέψη, γιατί δεν είσαι έτοιμος για σκέψη:
Έτσι το σκότος θα γίνει το φως, και η ηρεμία ο χορός.
Ψίθυρος από τρεχούμενα ρέματα, και χειμωνιάτικη αστραπή.
Το άγριο θυμάρι αόρατο και η άγρια φραουλιά,
Το γέλιο στον κήπο, αντήχησε έκσταση
Όχι χαμένη, αλλά απαιτητική, δείχνοντας την αγωνία
Του θανάτου και της γέννησης.

Λέτε ότι επαναλαμβάνω
Κάτι που έχω πει και πριν. Θα το πω πάλι,
Να το πω πάλι; Για να φτάσετε εκεί,
Για να φτάσετε εκεί που είστε, να φτάσετε από εκεί που δεν είστε,
Πρέπει να πάτε από ένα δρόμο όπου δεν υπάρχει έκσταση.
Για να φτάσετε σ' αυτό που δεν γνωρίζετε
Πρέπει να πάτε από ένα δρόμο που είναι ο δρόμος της άγνοιας.
Για να κατέχετε αυτό που δεν κατέχετε
Πρέπει να πάτε από το δρόμο της στέρησης.
Για να φτάσετε σε αυτό που δεν είστε
Πρέπει να πάτε μέσω του δρόμου στον οποίο δεν είστε.
Και αυτό που δεν γνωρίζετε είναι το μόνο πράγμα που γνωρίζετε
Και αυτό που σας ανήκει είναι αυτό που δεν σας ανήκει
Και εκεί που είστε είναι εκεί που δεν είστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου