Είχε το σύνορο της κάθε φρίκη,
είχε ένα κάποιο τέλος κάθε λύπη:
δε μένει καιρός στη ζωή να θλίβεσαι πολύ.
....Μας βρώμισε μια λέρα
που δε μπορούμε να καθαρίσουμε,
μέσα στο υπερφυσικό σκουλήκιασμα,
δεν είμαστε μόνο εμείς, δεν είναι το σπίτι,
δεν είναι η πολιτεία μολεμένη,
ο κόσμος ολάκερος είναι βρωμερός.
Λ α γ ά ρ ι σ ε τον αέρα!
Κ α θ ά ρ ι σ ε τον ουρανό!
Π λ ύ ν ε τον Άνεμο!
Πλύνε την Πέτρα, Πλύνε το Κόκαλο,
Πλύνε το Μυαλό, Πλύνε την Ψυχή,
Πλύνε τα.... Π λ ύ ν ε τα!
Τ.S. ELIOT
Ελληνική απόδοση ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου