Walt Whitman

- Το τραγούδι του εαυτού μου- Αποσπάσματα
''Και δεν λέω την χελώνα ανάξια γιατί δεν είναι κάτι άλλο,
και η κίσσα στο δάσος ποτέ δεν διάβασε τις κλίμακες, και όμως τερετίζει μια
χαρά για μένα,
και η ματιά της κοκκινωπής φοράδας με κάνει να ντρέπομαι για τη μωρότητά μου.''



''Αποκαλύψου! Δεν είσαι ένοχος σε μένα, ούτε ξεπεσμένος ούτε απόβλητος,
βλέπω μέσα από το μάλλινο υφάδι και το βαμβακερό εάν είσαι ή όχι,
και είμαι ολόγυρα, ανένδοτος, άπληστος, άοκνος, και δεν υποχωρώ.''


''Η γη αγαθή και τα αστέρια αγαθά, και τα παρεπόμενά τους άπαντα αγαθά.''



''Ορμή και ορμή και ορμή,
διαρκώς η γεννητική ορμή του κόσμου.''



''Η ατμόσφαιρα δεν είναι άρωμα, δεν έχει τη γεύση από το απόσταγμα, είναι άοσμη, είναι για το στόμα μου για πάντα, είμαι ερωτευμένος μαζί της, θα πάω στην όχθη δίπλα στο δάσος και θα μείνω ανυπόκριτος και γυμνός, τρελαίνομαι να επικοινωνεί μαζί μου.''


μτφ: Ζ. Νικολοπούλου