Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ

Για το καράβι κάνετε τέτοια χαρά ;
Λεκιάζει τη θάλασσα με το πανί του.
Εγώ σε βαθύτερο θέλω βυθό
Να γίνω λάσπη, κομμάτια, αόμματο χιόνι.

Ω των παγετώνων μελιστάλαχτη γλώσσα !
Τι να την κάνω την κορφή –
Ήλιος την έχει πατήσει !
Στα όρη με θέλγει ο γκρεμός,
Ο εκτονωτής, ο σωτήρας, ο δέκτης.

Πτώση, ευεργέτισσα πτώση !
Σιδερένια ορμή καταλύει
Τους τρισάθλιους ανθρώπους.

Χαίρε ο Θάνατος !
Γιατί αφτί σημαίνει δεσμά,
Στο μυαλό κατοικεί η οδύνη,
Το μάτι στενεύει τον κόσμο,
Κι είναι σιχαμός ο οργασμός
Που στον κόσμο μάς φέρνει.

Ωραίο είναι να ’σαι σκελετός, να ’σαι άμμος.