Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Γιάννης Υφαντής

Αχ! Η κραυγή της Ηδονής και της Οδύνης· η κατ' εξοχήν ανθρώπινη κραυγή, η εναντιόδρομη προς τη ρίζα ΧΑ του Χάους. Με το Α που προφέρεται όταν το στόμα ανοίγει τόσο πολύ όσο για κανένα άλλο φωνήεν. Με το Χ που προφέρεται από τόσο βαθειά όσο κανένα άλλο σύμφωνο. Αχ, με το Α του ανθρώπου και το Χ της διαγραφής του ανθρώπου, όταν σμίγει με το άγνωστο Χ που ονομάζουμε Φύση, Έρωτα, Θάνατο, Θεό ή Μεγάλο Εαυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου