Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Aπόσπασμα από το "Ο ρυθμός της καρδιάς μου είναι ένας ρυθμός αιώνιος" του Πωλ Ελυάρ.


Το παραλήρημα δεν διαθέτει πια φωτεινές διαφημίσεις. Η βλακεία δεν έχει πια γλώσσα για να εκφρασθεί. Δεν υπάρχουν πια εβραιόπουλα να κάψουμε στα κρεματόρια, ούτε πουτάνες που να μας προκαλούν θλίψη, ούτε στρατιώτες για να σκοτωθούν, ούτε παλιοτόμαρα να χοντραίνουν. Κανείς δεν χρειάζεται να κρύβεται, κανείς δεν έχει ανάγκη να λέει ψέμματα, δεν υπάρχει πια τίποτα να απαρνηθούμε. Δεν υπάρχουν πια διανοούμενοι, ούτε εγχειρίδια για να αυτοεκτιμηθούμε ή να αυτοπεριφρονηθούμε ανάλογα αν οι τσέπες μας είναι τρύπιες ή γεμάτες μέχρι σκασμού. Το παρελθόν είναι ένα σπασμένο αυγό, το μέλλον ένα αυγό που επωάζεται. Το παρόν, είναι η καρδιά μου. Ο ρυθμός της καρδιάς μου είναι ένας ρυθμός αιώνιος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου